Trochę historii...

Borowno - liczące 1460 mieszkańców przynależy do gminy Mykanów i położone jest 22 km od Częstochowy. Wzmianka o nim pochodzi już  z 1198 roku. Stąd właśnie pochodzi matka słynnego kronikarza Jana Długosza. Z wiadomości przypadkowych metryk wynika, że pierwsza szkoła w Borownie powstała w latach1719–1723, jednak nie wiadomo jak długo istniała. Wizytacja generalna z 1779 nie wspomina bowiem o istnieniu szkoły. Następną wzmiankę o szkole podaje katalog diecezji Kalickiej ( włocławskiej) za rok 1873-1874. O szkole wzmiankuje również kronika parafialna od 1886 roku po rok 1917.

Szkoła mieściła się w tzw. szpitalu, czyli domu dla sług kościelnych o czterech izbach. Do tej szkoły chodziło 60 uczniów z Borowna, Grabowej, Grabówki i Łochyni. Budynek stał naprzeciw „wielkich drzwi” kościoła. Kilka lat po spaleniu starej szkoły w 1917 roku, dzieci nie uczyły się w żądnym zorganizowanym miejscu. Szkołę zastępowała ochronka utrzymywana przez Macierz Szkolną przy poparciu właścicieli Borowna - rodziny Michalskich. Niestety z braku funduszy ochronka upada. Nauczanie wznowiono dopiero w 1920 roku, jednak brak odpowiedniego budynku zmusił do przerywania nauki. W roku szkolnym 1920/1921 nauczycielem był pan Święcicki, po roku przerwy pan Soczek i podobnie po rocznej przerwie pani Emilia Topolska. Następnie po trzyletniej przerwie, od września 1926 roku, nauczycielem został Tadeusz Kowalski. Mimo jego starań i współpracy  z tutejszym proboszczem, przez małe pomieszczenie, gdzie odbywały się lekcje, nauki nie pobierała nawet ¼ dzieci. Kierownictwo szkoły w 1931 roku powierzono Felicji Hanulakowej. W roku szkolnym 1932/ 1933 kierownikiem szkoły został Roman Miarzyński.

W 1933 roku powstały pierwsze organizacje uczniowskie: sklepik uczniowski i koło PCK. W 1938 roku odkupiono budynek ze starych czworaków i przeznaczono po odnowieniu na szkołę.

W 1939 roku nauka nie jest prosta. W związku z wybuchem wojny zostaje rozpoczęta dopiero w dniu 1 października, ponieważ wojska niemieckie dwukrotnie zatrzymywały się w szkole na kilkudniowe pobyty. Wprowadzono naukę języka niemieckiego, a wykładowcą był tutejszy ksiądz, Felicjan Szklany, który kończył studia w Niemczech. Nauka w szkole odbywała się do 1944 roku, kiedy to w szkole stacjonowało wojsko niemieckie zmieniające się co kilka tygodni. Żołnierze przechodzili szkolenia z zakresu bojowych gazów trujących. Kadrę nauczycielską: Romana Miarzyńskiego, Tadeusz Kowalskiego i Józefę Krupską w ramach represji zatrudniono do kopania rowów przeciwczołgowych w Cykarzewie. 15 stycznia 1945 roku wojska niemieckie zaczęły opuszczać Borowno, udając się w kierunku Kruszyny i Łochyni. 17 stycznia o godz. 10.00 dwoma samochodami wjechali pierwsi żołnierze radzieccy. Całą noc w kierunku Łochyni przejeżdżały szpalery czołgów, a na polu między drogami do Zdrowej i Witkowic, urządzono lotnisko. Żołnierze zakwaterowali się w budynku szkoły i u kierownika. Taka sytuacja trwała do końca lutego. Kiedy opuścili szkołę, była bardzo zniszczona: połamany sprzęt, powybijane szyby. W marcu, po wyremontowaniu budynku, na nowo rozpoczęto naukę.

Przełomem stał się rok 1964, kiedy to do użytku została oddana nowa szkoła, a w 1974 roku oddano do użytku Dom Nauczyciela, w którym zamieszkały cztery rodziny nauczycielskie: Halina Kwaśniewska, Janina i Stanisław Brewczyńscy, Henryka Chrząstek i Marta Kiedrzyn. Ówczesna dyrektorka, pani Zdzisława Miarzyńska, wraz z rodziną otrzymała mieszkanie w budynku szkoły.

W 1988 roku szkoła otrzymała pierwszy sztandar ufundowany przez społeczeństwo. Pojawiła się również kwestia nadania szkole imienia. O to, aby szkoła nosiła imię słynnego na cały świat śpiewaka operowego Edwarda Reszke, zabiegał miejscowy nauczyciel wychowania muzycznego, a późniejszy dyrektor tej szkoły, pan Stanisław Brewczyński. Był on bowiem z nauczycielem z zamiłowania. Podnosił kulturę muzyczną w całej gminie, rozsławiając ją w tej dziedzinie na cały powiat, województwo, a nawet kraj.

Zmienia się system oświaty. Uczniowie zamiast ośmiu klas, kończą sześcioletnią szkołę podstawową i 3 letnią szkołę gimnazjalną. W sumie nauka ma trwać 9 lat. W związku z tym w 1999 roku powstaje również trzyletnie gimnazjum, którego patronem staje się Jan Paweł II. Powstało z inicjatywy rodziców i przy poparciu wójta Krzysztofa Smeli. Mottem społeczności gimnazjalnej stały się słowa Papieża Jana Pawła II : " W wychowaniu chodzi o to, ażeby człowiek również umiał być nie tylko z drugimi, ale i dla drugich".

W dniu  6 czerwca 2001 roku odbyła się uroczystość nadania szkole imienia połączona z poświęceniem i przekazaniem szkole sztandaru.  Natomiast 8 czerwca 2002 roku, w rocznicę nadania szkole imienia, została odsłonięta i poświęcona tablica z popiersiem patrona. Od 9 lat Gimnazjum przynależy do Rodziny Szkół noszących imię  Jana Pawła II. W związku z tym bierze czynny udział w różnego rodzaju imprezach oraz konkursach min. w Ogólnopolskich Zjazdach Dyrektorów Szkół i w Pielgrzymkach na Jasną Górę.

Zajęcia prowadzi wykwalifikowana kadra, która organizuje również koła zainteresowań, w tym koło teatralne MASKA mające na swym koncie występy na deskach Teatru Częstochowskiego. Uczniowie aktywnie biorą udział w różnego rodzaju konkursach wokalnych, plastycznych, recytatorskich i sportowych, w których osiągają znaczący sukces.

Gimnazjum jest również organizatorem Konkursu Powiatowego Wiedzy o Janie Pawle II, którego finał odbywa się 18 maja, w czasie obchodów Dni Patrona.

Od dnia 01 września 2011r. Szkoła Podstawowa im. Edwarda Reszke, Gimnazjum im. Jana Pawła II oraz działające przy szkole Publiczne Przedszkole funkcjonują jako Zespół Szkolno-Przedszkolny w Borownie. Dyrektorem Zespołu został mgr Artur Rybaniec, natomiast wicedyrektorem mgr Agata Tądel.